-
1 urażać
impf ⇒ urazić* * ** * *ipf.1. (= uderzać w bolące miejsce) hurt.2. (= sprawiać przykrość) offend, hurt, wound; urazić czyjąś dumę hurt sb's pride.ipf.1. (= uderzać się w bolące miejsce) hurt o.s.2. (= obrażać się) take offense, feel offended l. hurt.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > urażać
-
2 urazić (się)
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > urazić (się)
-
3 ura|zić
pf — ura|żać impf Ⅰ vt książk. 1. (zranić) to hurt- urazić nogę o kamień to hurt one’s foot on a rock- urazić kogoś w skaleczoną rękę to aggravate sb’s hand injury- urazić skaleczoną rękę to aggravate a hand injury2. (obrazić, sprawić przykrość) to hurt, to pique- urazić czyjąś dumę a. ambicję to hurt sb’s pride- był urażony złośliwą uwagą he was piqued by the malicious remarkⅡ urazić się — urażać się książk. 1. (zranić się) to hurt- urazić się w chorą rękę to aggravate one’s sore hand2. (obrazić się) to take offence GB, to take offense US, to be piqued a. offended- uraża się o byle drobnostkę she takes offence at the drop of a hatThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ura|zić
-
4 ra|nić
Ⅰ pf, impf vt 1. (zadać ranę) to wound, to injure- raniono go w walce he was wounded in a. during combat- ranił ją nożem he injured a. wounded her with a knife- raniono go ciężko he was heavily a. badly a. severely wounded2. (kaleczyć) to cut- kolce róż raniły jej dłonie rose thorns cut a. pierced her fingers, she pricked her fingers on the rose thorns- ostry żwir ranił bose stopy sharp pebbles stabbed his/her bare feetⅡ impf vt przen. (sprawić przykrość, urażać) to hurt- ranić czyjeś serce to hurt sb’s feelings- ranił jej uczucia he hurt her feelings- posądzenia raniły jego dumę suspicions wounded his pride ⇒ zranićⅢ ranić się pf (skaleczyć samego siebie) ranił się wymachując siekierą he injured a. hurt himself waving an axe about Ⅳ ranić się impf (ulegać kaleczeniu) ręce ranią się podczas wspinaczki hands get lacerated (with scratches) while climbingThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ra|nić
См. также в других словарях:
urażać się – urazić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} dotykając się, uderzając się, kalecząc się, podrażniać, naruszać wrażliwe, bolące, skaleczone miejsce : {{/stl 7}}{{stl 10}}Uraziła się w skaleczony łokieć. Przez nieuwagę urażał… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
urazić (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. urażać (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
urazić — dk VIa, urażę, urazićzisz, uraź, urazićził, urażony urażać ndk I, urazićam, urazićasz, urazićają, urazićaj, urazićał, urazićany 1. «dotknąć, uderzyć w bolące miejsce; podrażnić wrażliwe miejsce; skaleczyć, zranić o coś» Urazić kogoś w nogę.… … Słownik języka polskiego
ranić — VIa, ranićnię, ranićnisz, rań, ranićnił, ranićniony 1. dk «zadać ranę komuś; skaleczyć czymś» Raniono go w walce. Ranił kogoś nożem. Raniono go ciężko, śmiertelnie. 2. ndk «powodować kaleczenie, urażać, kaleczyć» Kolce róż raniły jej dłonie.… … Słownik języka polskiego
upokarzać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, upokarzaćam, upokarzaća, upokarzaćają, upokarzaćany {{/stl 8}}– upokorzyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, upokarzaćrzę, upokarzaćrzy, upokarzaćrzony {{/stl 8}}{{stl 7}} wywoływać w kimś uczucie poniżenia, wstydu,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
